Θυμάμαι εύκολα τα παιδικά μου χρόνια. Οι αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο της ζωής μου πλημμυρίζουν το μυαλό μου κάθε φορά που επισκέπτομαι τη Χόμορη. Η πρωινή βόλτα στην περιοχή του Καναβόκηπου για το μάζεμα της ρίγανης έχει γίνει καλοκαιρινή παράδοση. Απόσταση περίπου τριάντα λεπτά με τα πόδια, αλλά μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο εάν σταματήσεις για να απολαύσεις το κελάηδισμα των πουλιών και το άρωμα των αγριολούλουδων. 

Δεν ζω στην Χόμορη για περισσότερο από 50 χρόνια, ωστόσο την επισκέπτομαι για λίγες εβδομάδες, δύο φορές το χρόνο. Οι αλλαγές που έχω παρατηρήσει κατά την διάρκεια αυτών των πέντε δεκαετιών είναι περισσότερο βαθμιαίες, παρά σαρωτικές. Τα μονοπάτια έχουν εξελιχθεί σε στενούς ασφαλτωμένους δρόμους που ενώνουν τα διάφορα ορεινά χωριά. Τα αυτοκίνητα έχουν αντικαταστήσει τα άλογα και τα γαϊδούρια.